Waarom droogt en barst de neus van een hond?

droge hondenneus

Een droge, hete of warme neus kan zowel normaal als een teken van ziekte zijn. Het is verkeerd om meteen te zeggen dat de hond ziek is. Daarnaast moeten er andere symptomen aanwezig zijn, zoals koorts, braken, diarree, hoesten of niezen. Wanneer de neus droog en warm kan zijn:

• Na het slapen. In een droom vertragen alle stofwisselingsprocessen en stopt de hond met het likken van zijn neus en het stimuleren van de afscheiding van slijm. Dit is de absolute norm.
• Oververhitting. Bij een zonnesteek of een zonnesteek is het neusspeculum heet en droog. Bovendien zal de hond lethargie hebben, vaak ademen met een open mond.
• Spanning. In aanwezigheid van een angststoornis kan de neus ook uitdrogen en warm worden.
• Te warme en droge lucht in het appartement. Het is noodzakelijk om comfortabele microklimaatomstandigheden te behouden. De gezondheid van niet alleen de hond, maar ook die van u hangt hiervan af. Wanneer het neusslijmvlies uitdroogt, is het niet meer in staat het lichaam zo effectief te beschermen tegen bacteriën en virussen.

Droogte van de neus kan worden uitgedrukt als deze ruw is geworden, met gezwellen, scheuren. Wat zou de reden kunnen zijn voor deze verandering?

• Ziekten waarbij de neusspiegel betrokken is: auto-immuunprocessen, pemphigus foliaceus, leishmaniasis, systemische lupus erythematosus, ichthyosis, nasale pyodermie en andere.
• Infectieziekten die gepaard gaan met hoge koorts en loopneus, zoals hondenziekte.
• Allergie. Bij allergische reacties kan de huid vaak ontstoken raken, ook de neusspiegel.
• Hyperkeratose, evenals ras en genetische aanleg voor hyperkeratose. Honden van brachiocephalische rassen, Labradors, Golden Retrievers, Russian Black Terriers en Spaniels hebben meer kans om te lijden. Bij hyperkeratose zijn de voetzolen vaak aangetast.
• Oude leeftijd. Na verloop van tijd verliezen weefsels hun elasticiteit, hun voeding is verstoord. Dit kan ook worden weerspiegeld in de neusspiegel van het huisdier.

Diagnostiek

De diagnose kan vaak gesteld worden op basis van lichamelijk onderzoek. Om ichthyosis te identificeren, worden letterlijke uitstrijkjes gebruikt en worden genetische tests uitgevoerd. Om een ​​nauwkeurige diagnose, differentiatie van neoplasie en auto-immuunprocessen te bevestigen, kan een histologisch onderzoek worden uitgevoerd. Het resultaat zal niet snel klaar zijn, binnen 3-4 weken. Om een ​​secundaire infectie uit te sluiten, kunnen ook uitstrijkjes worden gemaakt voor cytologisch onderzoek. Bij systemische ziekten zijn aanvullende diagnostische methoden vereist, zoals bijvoorbeeld bloedonderzoek.

Hoe kan ik je helpen?

Als het probleem zich voor de eerste keer voordoet, is het beter om geen zelfmedicatie te geven en een arts te raadplegen, in de eerste plaats een dermatoloog. De behandeling zal afhangen van de ziekte. In het geval van virale ziekten wordt de noodzakelijke behandeling uitgevoerd; na herstel keert de neus meestal terug naar normaal. Bij auto-immuun dermatosen wordt immunosuppressieve therapie gebruikt. Bij milde hyperkeratose – alleen observatie, zonder veel tussenkomst. Bij matige of ernstige hyperkeratose wordt lokale behandeling gebruikt: overtollige gezwellen afsnijden, vochtinbrengende kompressen, gevolgd door het aanbrengen van keratolytische middelen. Effectieve verzachtende middelen zijn: paraffineolie, salicylzuur/natriumlactaat/ureumgel en duindoornolie, maar natuurlijk moet alles met mate en onder toezicht van een dierenarts worden gedaan om geen verdere schade aan te richten. Wanneer scheuren ontstaan, wordt een zalf met antibiotica en corticosteroïden gebruikt. In de regel is de duur van de eerste behandeling 7-10 dagen, gedurende welke tijd het aangetaste oppervlak terugkeert naar een toestand die bijna normaal is, waarna de behandeling een tijdje wordt gestopt of met een verminderde frequentie wordt voortgezet (1-2 keer per week).