Urolithiasis bij honden: symptomen en behandeling

Blaasstenen ontstaan ​​wanneer mineralen in de urine samenvloeien tot een gemineraliseerde massa die dierenartsen uroliet noemen. De twee meest voorkomende soorten blaasstenen bij honden zijn struviet- en oxalaatstenen. Over de diagnose en behandeling van urolithiasis bij honden – verderop in het artikel.

Blaasstenen bij een hond: symptomen

Urolithiasis bij huisdieren kan zowel optreden met symptomen die kenmerkend zijn voor ziekten van de lagere urinewegen, als asymptomatisch. De tekenen van de ziekte bij een hond zijn als volgt:

• pijnlijk urineren;
• bloed in de urine of een verandering in de kleur van de urine;
• scherpe urine;
• veelvuldig aandrang om te plassen;
• plassen op de verkeerde plaats;
• vaker dan normaal het genitale gebied likken;
• lethargie of verminderde eetlust;
• braken.

Blaasstenen bij een hond: diagnose

Doorgaans kunnen dierenartsen blaasstenen bij honden diagnosticeren met een röntgenfoto of een echografie van de buik. Waarschijnlijk zal de specialist ook een urineonderzoek voor de hond en een kweektest voorschrijven – het zaaien van bacteriën. Omdat tumoren en infecties dezelfde klinische symptomen kunnen vertonen als blaasstenen, is het belangrijk om alle aanbevelingen van uw dierenarts op te volgen.

Wat zijn struvietstenen bij honden

Struvietstenen zijn een van de meest voorkomende blaasstenen bij honden. Struviet is een harde mineraalafzetting die in de urine wordt gevormd uit magnesium- en fosfaationen. Op zichzelf komen struvietkristallen in de urine relatief vaak voor en vormen geen probleem.

Bij dieren vormen struvietstenen zich meestal in urine die verontreinigd is met ammoniumproducerende bacteriën. Hierdoor stijgt de pH van de urine, waardoor de struvietkristallen aan elkaar blijven kleven en een steen vormen.

Struvietstenen: risicofactoren

Volgens het Veterinair Informatienetwerk is 85% van de honden met struvietstenen vrouwelijk. De gemiddelde leeftijd van dergelijke huisdieren is 2,9 jaar.

Shih Tzus, Schnauzers, Yorkshire Terriers, Labrador Retrievers en Teckels lopen een verhoogd risico op struvietstenen. De vorming van dergelijke stenen wordt meestal geassocieerd met een lagere urineweginfectie.

Behandeling van struvietstenen

Volgens het American College of Veterinary Internal Medicine (ACVIM) zal een dierenarts waarschijnlijk het oplossen van struvietstenen via de voeding voorstellen. Met andere woorden, hij zal een dieet voor nierstenen bij honden aanbevelen.

Vraag uw dierenarts of een medicinaal dieet, zoals Hill's Prescription Diet, geschikt is voor uw huisdier. Als de steenvorming het gevolg is van een urineweginfectie, kan de specialist ook antibiotica voorschrijven.

Een van de aanbevelingen is ook lithotripsie, een procedure voor het verpletteren van stenen in de blaas van de hond.

De laatst mogelijke behandelingsoptie is het operatief verwijderen van de stenen. Omdat deze optie veel ingrijpender is, wordt deze alleen als laatste redmiddel gebruikt. Dit is nodig als er een hoog risico bestaat op urinewegobstructie, wat de gezondheid van het huisdier in de nabije toekomst in gevaar kan brengen.

Wat zijn oxalaatstenen bij honden

Terwijl een hogere urine-pH bijdraagt ​​aan de vorming van struvietstenen bij honden, is het minder waarschijnlijk dat de urine-pH de vorming van oxalaatstenen beïnvloedt. Dergelijke stenen worden in de urine gevormd met een teveel aan calcium en oxalaat daarin.

Oxalaatstenen: risicofactoren

Oxalaatstenen komen, in tegenstelling tot struvietstenen, vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, blijkt uit een onderzoek gepubliceerd in het Canadian Veterinary Journal. Bovendien zijn oudere honden gevoeliger voor hun vorming.

Volgens bovenstaand onderzoek is de gemiddelde leeftijd van een hond met oxalaatstenen 9,3 jaar. Hoewel elke hond deze stenen kan ontwikkelen, lopen Keeshonden, Norwich Terriers, Norfolk Terriers en Pomeranians een groter risico.

Onlangs ontdekten onderzoekers van de Universiteit van Minnesota een genetisch defect dat verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van urolithiasis bij honden en de vorming van oxalaatstenen, en er is momenteel een genetische test beschikbaar voor Engelse Bulldogs. Ze identificeerden ook een soortgelijke mutatie bij Amerikaanse Staffordshire Terriers, Border Collies, Boston Terriers, Bullmastiffs, Havaneses, Rottweilers en Staffordshire Bull Terriers.

Oxalaatstenen kunnen zich in steriele urine vormen en worden gewoonlijk niet geassocieerd met een lagere urineweginfectie.

Behandeling van oxalaatstenen

In tegenstelling tot struvietstenen kunnen oxalaatstenen niet met voeding worden opgelost. Ze kunnen operatief worden verwijderd of met niet-chirurgische procedures zoals lithotripsie of retrograde urohydropropulsie.

Het is absoluut noodzakelijk om stenen door te geven voor analyse, omdat sommige honden tegelijkertijd verschillende soorten stenen in de blaas kunnen vormen.

Preventie van urolithiasis bij honden: de rol van voeding

Dieet en waterinname spelen een belangrijke rol bij het voorkomen van ziekte en herhaling.

Omdat de kans kleiner is dat zich kristallen en stenen vormen in verdunde urine, is het essentieel om de vochtinname van uw hond te verhogen en hem voedsel te geven dat helpt de hoeveelheid mineralen in de urine te verminderen. Om de wateropname van uw huisdier te vergroten, kunt u zijn voer bevochtigen, de voorkeur geven aan voer uit blik en het water op smaak brengen met zoutarme kippen- of runderbouillon. Een alternatieve optie is om een ​​drinkfontein op uw huisdier te plaatsen.

Daarnaast kunt u uw hond een voer geven dat speciaal is samengesteld om het risico op steenvorming te verminderen. Hill's Prescription Diet is bijvoorbeeld een hoogwaardig, compleet en uitgebalanceerd therapeutisch dieet dat uw hond voorziet van alle voedingsstoffen die hij nodig heeft en de kans op oxalaat- en struvietkristallen vermindert door de hoeveelheid mineralen in de urine van de hond te verminderen. Voedingsmiddelen die het risico op blaasstenen helpen verminderen, zijn zowel in blik als in droge vorm verkrijgbaar.

Zelfs als een hond blaasstenen heeft ontwikkeld, kunnen er stappen worden ondernomen om het risico op herhaling te verkleinen of het tijdsinterval ertussen te vergroten. 

Uw dierenarts kan een of twee keer per jaar röntgenfoto's, echo's of urineonderzoek aanbevelen om uw hond te controleren, zodat als zich nieuwe stenen vormen, deze op niet-chirurgische wijze kunnen worden verwijderd. Samen met een specialist is het mogelijk om de nodige manieren te bieden om het huisdier te verzorgen en te monitoren.

Als de eigenaar vragen of zorgen heeft over de blaasstenen van zijn hond, moet hij onmiddellijk contact opnemen met zijn dierenarts. Hij is het die de beste aanbevelingen zal geven om de gezondheid van het huisdier te behouden.