slimme wolven

Het denken van een wolf komt in veel opzichten overeen met het denken van een mens. We zijn tenslotte ook zoogdieren, en niet zo heel anders dan degenen die we neerbuigend ‘kleinere broers’ noemen. Hoe denken wolven en kunnen ze weloverwogen beslissingen nemen?

Foto: wolf. Foto: pixabay.com

De wolf is een zeer intelligent dier. Het bleek dat er in de hersenschors van wolven gebieden zijn waarmee je een vertrouwde context kunt vinden in een nieuwe taak en oplossingen voor problemen uit het verleden kunt gebruiken om een ​​nieuwe op te lossen. Ook zijn deze dieren in staat om op logische wijze de elementen van taken die in het verleden zijn opgelost te vergelijken met de elementen die vandaag relevant zijn.

Vooral het vermogen om problemen op te lossen die verband houden met het voorspellen van de richting van de beweging van het slachtoffer is erg belangrijk voor de wolf. Het is bijvoorbeeld handig voor wolven om te begrijpen waar het slachtoffer vandaan zal komen als ze de ene of de andere kant op rent en om ondoorzichtige obstakels heen moet. Het is belangrijk om dit te voorspellen om het pad tijdens het jagen correct te kunnen afsnijden. Dit leren ze in hun kindertijd tijdens stalkingspelletjes. Maar alleen wolven die in een verrijkte omgeving zijn opgegroeid, leren dit. Wolven, gekweekt in een uitgeputte omgeving, zijn hiertoe niet in staat. Bovendien zullen ze, zelfs als ze vervolgens de omgeving verrijken, nooit leren hoe ze bijvoorbeeld ondoorzichtige obstakels kunnen omzeilen bij het achtervolgen van prooien.

Een van de bewijzen van de intelligentie van de wolf is de combinatie van fragmenten van het geheugen en de constructie van nieuwe gedragsvormen op deze basis. Ervaring wordt in de regel door wolven opgedaan tijdens het spel, waardoor ze flexibel kunnen zijn bij het oplossen van problemen. Alle trucs die een volwassen wolf bij de jacht gebruikt, worden ‘geoefend’ in kinderspelletjes met vrienden. En het grootste aantal technieken bij wolven wordt gevormd door de leeftijd van twee maanden, en vervolgens worden deze technieken gecombineerd en aangescherpt.

Foto: flickr.com

Wolven zijn slim genoeg om te voorspellen wat er zal gebeuren als de omgeving verandert. Zijn ze in staat om doelbewust de omgeving te veranderen? Er wordt een geval beschreven waarin wolven een ree achtervolgden, dat bijna aan de achtervolging ontsnapte, maar ze had geen geluk: ze stapte in de bosjes, waar ze vast kwam te zitten, en de wolven doodden het slachtoffer gemakkelijk. En tijdens de volgende jacht probeerden de wolven doelbewust de prooi de struiken in te drijven! Dergelijke gevallen staan ​​niet op zichzelf: wolven proberen het slachtoffer bijvoorbeeld de heuvel op te drijven, vanwaar het in een klif kan vallen. Dat wil zeggen, ze proberen doelbewust de absoluut willekeurige opgedane ervaring toe te passen.

Volgens de professor, onderzoeker van het gedrag van wolven Yason Konstantinovich Badridze, kunnen wolven al op éénjarige leeftijd de essentie van verschijnselen begrijpen. Maar in het begin vereist het oplossen van problemen sterke emotionele stress. Met de opeenstapeling van ervaringen vereist het oplossen van problemen echter niet langer dat de wolf actief gebruik maakt van het figuurlijke geheugen, wat betekent dat het niet langer wordt geassocieerd met sterke emotionele stress.

Er is een hypothese dat wolven problemen op de volgende manier oplossen:

• Breek een grote taak op in elementen.
• Met behulp van het figuurlijke geheugen wordt in de elementen een vertrouwde context gevonden.
• Ervaringen uit het verleden overbrengen naar een nieuwe taak.
• Ze voorspellen de nabije toekomst, en hier is het nodig om een ​​beeld op te bouwen van een nieuwe actie.
• Zij voeren het genomen besluit uit, onder meer met behulp van nieuwe gedragsvormen.

Wolven kunnen met sets opereren. Jason Badridze leerde bijvoorbeeld in een van zijn experimenten wolvenwelpen om de juiste feeder te benaderen (er waren in totaal tien feeders), waarvan het aantal werd aangegeven door het aantal klikken. Eén klik betekende de eerste feeder, twee klikken betekenden de tweede, enzovoort. Alle voerbakken roken hetzelfde (elk had een dubbele bodem waar het vlees buiten bereik lag), terwijl het beschikbare voer alleen in de rechter voerbak zat. Het bleek dat als het aantal klikken niet groter is dan zeven, de wolven het nummer van de feeder met voedsel correct bepalen. Als er echter acht of meer klikken waren, elke keer dat ze de laatste, tiende feeder naderden. Dat wil zeggen, ze zijn georiënteerd in sets binnen zeven.

Het vermogen om met sets te werken verschijnt bij wolven op de leeftijd van 5-7 maanden. En het is op deze leeftijd dat ze het gebied actief beginnen te verkennen, door de zogenaamde 'mentale kaarten' te vormen. Inclusief uiteraard het onthouden waar en hoeveel verschillende items zich bevinden.

Foto: wolf. Foto: pixnio.com

Is het mogelijk om wolven te leren opereren op grotere sets? Je kunt, als je bijvoorbeeld objecten groepeert in groepen van zeven – maximaal zeven groepen maken. En als ze bijvoorbeeld twee keer klikten, vervolgens pauzeerden en vier keer klikten, begreep de wolf dat hij de vierde feeder in de tweede groep nodig had.

Dit betekent dat wolven een uitstekend begrip hebben van de logica van de taak en, zelfs zonder ervaring met sommige groepen feeders, perfect gebruik maken van het vermogen om in analogieën te denken. En ze zijn in staat hun ervaringen in voltooide vorm over te dragen aan anderen, waardoor tradities ontstaan. Bovendien is de training van wolven gebaseerd op het begrijpen van de acties van de oudsten.

Velen zijn er bijvoorbeeld van overtuigd dat er een zogenaamd ‘roofzuchtig instinct’ bestaat, dat wil zeggen een aangeboren verlangen om een ​​prooi te vangen en te doden om deze op te eten. Maar het bleek dat wolven, net als veel andere grote roofdieren, niets dergelijks hebben! Ja, ze hebben een aangeboren reactie op het achtervolgen van bewegende objecten, maar dit gedrag is verkennend en heeft niets te maken met het doden van het slachtoffer. Ze achtervolgen zowel de muis als de rollende steen met evenveel passie, en proberen het vervolgens ‘bij de tand’ met hun snijtanden – ze bestuderen de textuur. Maar als er geen bloed is, kunnen ze verhongeren naast het slachtoffer dat op deze manier wordt betrapt, ook al is het eetbaar. Er is geen aangeboren verbinding “levend object – voedsel” bij wolven. Dit moet geleerd worden.

Foto: wolf. Foto: www.pxhere.com

Als het ene wolvenwelpje echter ziet hoe het tweede een muis heeft opgegeten, weet hij al zeker dat de muis eetbaar is, ook al heeft hij het zelf nog niet geprobeerd.

Wolven zijn niet alleen verbazingwekkend slim, maar kunnen ook uitstekend leren, en dat gedurende hun hele leven. En volwassen wolven bepalen precies wat en op welk tijdstip (tot een dag) ze de welpen moeten trainen.