Longoedeem bij katten: tekenen en oorzaken, methoden voor diagnose en behandeling, ziektepreventie

Katten zijn behoorlijk vasthoudende en winterharde dieren. Maar net als alle levende wezens is ook dit huisdier ziek. Ziekten bij dieren zijn helaas ook moeilijk. Zoals zonder voedsel en zonder lucht nog niemand heeft leren leven. Een kat kan dus zuurstofgebrek hebben, en met andere woorden: longoedeem. Het dier begint te stikken en zelfmedicatie helpt niet: je moet dringend een arts raadplegen. Zo'n ziekte is gevaarlijk voor elk organisme: voor een persoon, voor een dier. Het belangrijkste is om tijd te hebben om tijdige medische hulp te bieden. Om op zijn minst een beetje te begrijpen wat de essentie van de ziekte is, moet je begrijpen wat longoedeem is.

Wat is longoedeem?

Longoedeem is een ziekte die het gevolg is van een afname van de snelheid van de lymfestroom onder invloed van veneuze druk. Als gevolg hiervan overschrijdt het gehalte aan longvloeistof de norm en wordt de gasuitwisseling verstoord.

De ziekte wordt gekenmerkt door symptomen zoals kortademigheid, piepende ademhaling en verstikking.

Qua structuur kunnen de longen worden vergeleken met een druiventros, waarbij elke ‘druif’ met bloedvaten is verbonden en gevuld is met lucht.

Deze ‘druiven’ worden longblaasjes genoemd. Wanneer een kat lucht inademt longblaasjes zijn verzadigd met zuurstof via de omringende bloedcellen. Tijdens het uitademen geven de longblaasjes koolstofdioxide af.

Longoedeem bij katten treedt op wanneer de longblaasjes zich vullen met vloeistof. Vloeistof verdringt lucht leidt tot verstoring van de normale toevoer van de longen zuurstof. Als gevolg hiervan treedt zuurstofgebrek op.

Niet alleen is de benodigde hoeveelheid zuurstof niet voldoende, maar ook het opgehoopte kooldioxide kan er niet uit.

Specifieke tekenen van longoedeem bij katten

Om ervoor te zorgen dat ons huisdier gezond is, moeten we zijn gezondheid in de gaten houden. Bij de geringste symptomen van de ziekte is het de moeite waard om uit te zoeken met welk probleem u te maken krijgt en, indien nodig, onmiddellijk contact op te nemen met de dierenarts.

Er moet bijzondere aandacht worden besteed als de kat onlangs een operatie onder narcose heeft ondergaan. Een gezond dier kan geen problemen hebben met de anesthesie. Maar als de kat een probleem heeft met het hart, kan anesthesie in dit geval een impuls geven aan de ontwikkeling van longoedeem. Het verschijnt misschien niet eens meteen, maar er is kans op oedeem in de komende weken na de operatie.

Er is geen reden tot paniek, om welke reden dan ook. Als oedeem wordt vermoed, moeten ten minste twee symptomen worden geïdentificeerd.

Symptomen van longoedeem bij katten kunnen zijn:

• de kat wordt lusteloos, zwak actief en reageert niet meer op wat haar speelsheid veroorzaakte. Deze aandoening houdt rechtstreeks verband met het gebrek aan zuurstof. Elke activiteit leidt tot kortademigheid;
• lijkt een dwaze uitdrukking: “een kat ademt als een hond.” In feite is dit een alarmerend signaal, omdat ademen met open mond niet typisch is voor katten. Misschien heb je gezien hoe een kat na lange actieve spelletjes met open mond zit. Dit gebeurt, maar niet vaak en duurt één tot twee minuten. Wanneer een kat ziek is, gebeurt precies het tegenovergestelde: hij ademt door een open mond, steekt zijn tong uit, piepende ademhaling en kortademigheid verschijnen;
• Kortademigheid is een van de symptomen van een longziekte, omdat het meteen duidelijk wordt dat de kat op de een of andere manier verkeerd ademt. Normale ademhaling bij katten met de borst en buik is de zogenaamde borst-abdominale ademhaling. Tijdens ziekte ademt het dier met zijn buik;
• zware en onregelmatige ademhaling gaat gepaard met piepende ademhaling. Piepende ademhaling komt ook voor tijdens ontstekingsprocessen in de keelholte of luchtpijp, bijvoorbeeld bij verkoudheid. In het geval van longoedeem bij een kat lijkt piepende ademhaling op gorgelen of gorgelen. Er kan ook vocht uit de neus komen;
• hoesten kan optreden tijdens longoedeem. Natuurlijk hoesten is geen indicator bij dit type ziekte, maar als het is ontstaan, gebeurt dit puur reflexmatig. De kat heeft moeite met ademhalen en probeert het opgehoopte vocht in de longen kwijt te raken. Hoesten kan gepaard gaan met een grote hoeveelheid sputum en zelfs bloed;
• Het meest uitgesproken symptoom van de ziekte is cyanose. Cyanose is een blauwachtige verkleuring van het slijmvlies. Hier, bij een zieke kat, zijn het slijmvlies en de tong door zuurstofgebrek blauw.

Oorzaken van longoedeem

Er zijn drie oorzaken van deze ziekte bij katten.

1. Bij hartaandoeningen of snelwerkende intraveneuze infusies is er sprake van een toename van de druk in de haarvaten. De wanden van de haarvaten worden gebroken en het vloeibare deel van het bloed stroomt de longen in.
2. Als gevolg van sommige ziekten neemt de oncotische druk af, wat afhangt van de hoeveelheid eiwitten in de haarvaten en hun vermogen om water vast te houden. Water, met daarin opgeloste stoffen, wordt gelijkmatig verdeeld in weefsels en bloed. Als de oncotische druk afneemt, dan vloeistof kan niet langer in het vat worden vastgehouden (haarvaten) en gaat naar buiten, komt in de longblaasjes terecht en veroorzaakt oedeem.
3. Longontsteking of intravasculaire coagulatie kunnen ook de eiwitbescherming van de haarvaten verbreken en de vloeistof zal uitstromen. Dit komt door een toename van de permeabiliteit van de membranen van haarvaten en longblaasjes.

Naast het bovenstaande kunnen we benadrukken wat ook bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van longoedeem bij een kat:

• de kat kan ergens op een blootliggende elektriciteitsdraad stuiten en een elektrische schok krijgen;
• hoewel katten van warmte houden, is het nog steeds er bestaat een risico op een hitteberoerte (bij warm weer in een gesloten auto, in een ongeventileerde ruimte in de hitte);
• als er bijvoorbeeld sprake is van een val van grote hoogte en de kat hoofdletsel heeft opgelopen (traumatisch hersenletsel);
• het komt voor dat de eigenaren het dier meenemen naar de datsja, waar de kat in games per ongeluk een slang kan tegenkomen en een hapje kan krijgen.

Gezien alle oorzaken en factoren is het noodzakelijk onderscheid te maken tussen soorten oedeem: cardiogeen en niet-cardiogeen.

De eerste wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van hartziekten.

De tweede treedt op vanwege de verhoogde capillaire permeabiliteit. Bij katten komt het minder vaak voor dan bij honden. Geassocieerd met traumatisch hersenletsel, vergiftiging, anafylactische shock. Komt meestal voor als gevolg van de inname van voorwerpen in de luchtwegen.

Diagnose en behandeling van longoedeem

De dierenarts stelt een nauwkeurige diagnose op basis van het luisteren naar geluiden in de longen en een röntgenfoto.

Luisteren (auscultatie) van de borst van de kat maakt het mogelijk piepende ademhaling in de longen te horen, een hartgeruis met cardiogeen oedeem.

Om op basis van de foto een diagnose te kunnen stellen, wordt een röntgenfoto van de thorax gemaakt in twee verschillende projecties loodrecht op elkaar. Het longweefsel is wazig en gearceerd op de afbeelding.

Soms, als de kat in een zeer slechte conditie verkeert, wordt er een bloedonderzoek gedaan. Het dier wordt in een stabiele toestand gebracht en vervolgens wordt er een röntgenfoto gemaakt.

De behandeling van een kat, wanneer de diagnose al is bevestigd, begint met het creëren van een rustige omgeving.

Longoedeem bij katten is een ernstige ziekte. Het dier heeft rust nodig kan geen voeding forceren en te drinken geven. Een ziek dier zoekt een afgelegen plek waar niemand hem zal storen.

Nadat de kat naar de dokter is gebracht, wordt de ernst vastgesteld.

Allereerst worden bij de behandeling diuretica gebruikt.

Een ziek dier mag zuurstof inademen via een zuurstofmasker of in een zuurstofkamer worden geplaatst. In bijzonder ernstige gevallen mogelijke operatie of aangesloten op een beademingsapparaat.

Intraveneuze infusies helpen de elektrolytenbalans te herstellen – de balans van kalium- en natriumanionen in het lichaam.

Samen met het bieden van hulp al het mogelijke onderzoek moet worden gedaan, zoals: röntgenfoto's, bloedonderzoek (algemeen en biochemisch).

Voor volledig herstel is het noodzakelijk om de kat in een ziekenhuis te houden, omdat constante monitoring vereist is. Deze tijd varieert meestal van één dag tot drie dagen.

Preventie van ziekte

Een dier met een ziek hart heeft regelmatige controle door een specialist nodig. Een tijdige behandeling zal zo'n patiënt helpen het risico te vermijden dat hij een nieuwe ziekte krijgt.

Een ogenschijnlijk gezonde kat kan vanwege zijn ras gevaar lopen. Daarom moet u de kenmerken van het ras achterhalen en longoedeem bij katten voorkomen.

Ontstane ademhalingsproblemen zijn een signaal om direct contact op te nemen met de dierenarts.