Platina barbus

De Sumatraanse weerhaak (albino), wetenschappelijke naam Systomus tetrazona, behoort tot de familie Cyprinidae. Deze ondersoort is het resultaat van selectie van de Sumatraanse Barbus, die een nieuwe carrosseriekleur kreeg. Het kan variëren van geel tot romig met kleurloze strepen. Een ander verschil met zijn voorganger, naast kleur, is dat albino's niet altijd kieuwdeksels hebben. Andere veel voorkomende namen zijn Golden Tiger Barb, Platinum Barb.

In de meeste gevallen worden vissen tijdens het selectieproces veeleisend ten aanzien van de detentieomstandigheden, zoals gebeurt bij kunstmatig gefokte dieren. In het geval van de Albino Barbus werd deze situatie vermeden; hij is niet minder winterhard dan de Sumatraanse Barbus en kan worden aanbevolen, ook aan beginnende aquarianen.

Eisen en voorwaarden:

• Het volume van het aquarium – vanaf 60 liter.
• Temperatuur – 20-26°C
• Waarde pH — 6.0–8.0
• Waterhardheid – zacht tot middelhard (5-19 dH)
• Substraattype - zanderig
• Verlichting - matig
• Brak water - nee
• Waterbeweging - matig
• Grootte - tot 7 cm.
• Maaltijden - elk
• Levensverwachting - 6-7 jaar

Habitat

De Sumatraanse weerhaak werd voor het eerst beschreven in 1855 door ontdekkingsreiziger Peter Bleeker. In de natuur worden vissen aangetroffen in Zuidoost-Azië, de eilanden Sumatra en Borneo; in de 20e eeuw werden wilde populaties naar Singapore, Australië, de VS en Colombia gebracht. Barbus geeft de voorkeur aan transparante bosstromen die rijk zijn aan zuurstof. Het substraat bestaat meestal uit zand en rotsen met dichte begroeiing. In de natuurlijke omgeving voedt de vis zich met insecten, diatomeeën, meercellige algen en kleine ongewervelde dieren. De albinobarbus komt niet in de natuur voor, hij wordt kunstmatig gekweekt.

Omschrijving

De albinoweerhaak heeft een plat, rond lichaam met een hoge rugvin en een spitse kop. Vaak hebben vissen geen of bijna geen kieuwdeksel – een bijproduct van selectie. De afmetingen zijn bescheiden, ongeveer 7 cm. Met de juiste zorg is de levensverwachting 6-7 jaar.

De kleur van de vis varieert van geel tot romig, er zijn ondersoorten met een zilveren tint. Op het lichaam zijn witte strepen zichtbaar – een erfenis van de Sumatraanse Barbus, bij hem zijn ze zwart. De punten van de vinnen zijn roodachtig, tijdens de paaiperiode is de kop ook rood geverfd.

Stof tot nadenken

Barbus behoort tot een omnivore soort en gebruikt met plezier droog industrieel, bevroren en alle soorten levend voedsel, evenals algen. Het optimale dieet bestaat uit een verscheidenheid aan vlokken met af en toe een toevoeging van levend voer, zoals bloedwormen of artemia. De vis kent het gevoel voor verhoudingen niet, hij eet net zoveel als jij hem geeft, dus houd een redelijke dosis aan. Voer moet 2-3 keer per dag zijn, elke portie moet binnen 3 minuten worden gegeten, dit voorkomt overeten.

Onderhoud en verzorging

De vis stelt geen eisen aan de omstandigheden van het houden, de enige belangrijke vereiste is schoon water, hiervoor is het noodzakelijk om een ​​productief filter te installeren en elke twee weken 20-25% van het water te vervangen door zoet water. Het filter lost twee problemen tegelijk op: het verwijdert zwevende deeltjes en schadelijke chemicaliën en zorgt voor waterbeweging, waardoor de vissen in goede conditie blijven en hun kleur helderder laten zien.

Barbus zwemt het liefst in open gebieden, dus laat ruimte vrij in het midden van het aquarium en plant de planten dicht langs de randen in een zanderig substraat waar je je kunt verstoppen. Stukjes drijfhout of wortels vormen een mooie aanvulling op de decoratie en dienen tevens als basis voor de algengroei.

Het is wenselijk dat de lengte van de tank groter is dan 30 cm, anders zal voor zo'n actieve vis een kleine afgesloten ruimte ongemak veroorzaken. De aanwezigheid van een deksel op het aquarium voorkomt dat u er per ongeluk uit springt.

Sociaal gedrag

Kleine, wendbare scholenvis, geschikt voor de meeste aquariumvissen. Een belangrijke voorwaarde is het houden van minimaal 6 individuen in een groep. Als de kudde kleiner is, kunnen er problemen ontstaan ​​voor trage vissen of soorten met lange vinnen – weerhaken zullen stukjes vinnen achtervolgen en soms afknijpen. In een grote kudde gaan al hun activiteiten naar elkaar toe en veroorzaken geen overlast voor andere bewoners van het aquarium. Als de vis alleen wordt gehouden, wordt hij agressief.

Seksuele verschillen

Het vrouwtje ziet er overgewicht uit, vooral tijdens het paaiseizoen. Mannetjes onderscheiden zich door hun heldere kleur en kleinere formaat; tijdens het paaien worden hun hoofden rood.

Fokkerij / fokken

De albinoweerhaak wordt geslachtsrijp bij een lichaamslengte van meer dan 3 cm. Het signaal voor paring en paaien is een verandering in de hydrochemische samenstelling van water, het moet zacht zijn (dH tot 10) licht zuur (pH ongeveer 6.5) bij een temperatuur van 24 – 26 ° C. Het wordt aanbevolen om soortgelijke omstandigheden te creëren in een extra tank, waar het mannetje en het vrouwtje dan gaan zitten. Na het verkeringritueel legt het vrouwtje ongeveer 300 eieren, en het mannetje bevrucht ze. Later wordt het paar terug in het aquarium getransplanteerd, omdat ze geneigd zijn hun eieren op te eten. Voor het voeren van jongen is een speciaal soort voedsel nodig: microfeed, maar je moet voorzichtig zijn, niet opgegeten restjes vervuilen snel het water.

Ziekten

Onder gunstige omstandigheden doen zich geen gezondheidsproblemen voor, als de waterkwaliteit niet bevredigend is, wordt de Barbus kwetsbaar voor externe infecties, voornamelijk ichthyofthyreoïdie. Meer informatie over ziekten vindt u in de rubriek “Ziekten bij aquariumvissen”.

Voordelen

• Koppel houden van minimaal 6 individuen
• Wordt agressief als hij alleen wordt gehouden
• Er bestaat een risico op overeten
• Kan de lange vinnen van andere vissen beschadigen
• Kan uit het aquarium springen