Petit Brabançon

Andere namen: Brabant Griffon, Kleine Brabancon, Gladde Griffon Petit Brabancon is een decoratief ras dat behoort tot de groep kleine Belgische honden. Aanhankelijk en nieuwsgierig, Brabant Griffons hebben een sterke band met hun eigenaren.

Kenmerken van Petit Brabançon

Basismomenten

• Petit Brabancon heeft een evenwichtig karakter: hij zal nooit zomaar op dieren of voorbijgangers afstormen.
• De Brabantse Griffon is nieuwsgierig, sociaal en speels. Het huisdier kan goed overweg met kleine kinderen, neemt praktische grappen positief waar en neemt lange tijd geen aanstoot aan de eigenaren.
• De viervoeters van Brabant wennen snel aan de families waarin ze leven, en deze gehechtheid is voor altijd. Een lange scheiding van de eigenaren kan hun delicate psyche schaden, dus indien mogelijk is het beter om Griffons mee te nemen op reis.
• Naarmate ze ouder worden, verliezen de petit-brabancons hun puppyachtige speelsheid niet en blijven ze in hun ziel ‘kinderen’. Vertegenwoordigers van het ras zijn zeer sociale en charmante honden. Ze houden ervan om altijd in het middelpunt van de belangstelling te staan.
• Het ontwikkelingsniveau van de petit brabancon komt grofweg overeen met de intelligentie van een 3-jarig kind. Dit betekent dat de hond zich goed leent voor training en de vaardigheden die hem worden aangeleerd in de toekomst behoudt.
• De Brabantse Griffon kan overweg met alle dieren in huis.
• De petit-brabancon voelt subtiel de stemming van zijn baasje aan en past zich daaraan aan als een echte metgezel. Als de eigenaar verdrietig is, zal de griffioen ook van streek zijn, en als het leuk is, zal hij gemakkelijk momenten van vreugde delen.

Klein Brabancon is een miniatuur gezelschapshond met grote expressieve ogen en actieve, levendige gezichtsuitdrukkingen. Dit ras onderscheidt zich van de Belgische en Brusselse Griffons door de afwezigheid van een "baard" op de snuit en korter haar. Brabancon heeft een kalm, maar tegelijkertijd trots karakter en gehoorzaamt alleen zijn meester en zijn familieleden. Ondanks zijn kleine formaat is het een sterke hond met sterke botten, wendbaar en tegelijkertijd sierlijk in zijn bewegingen. Van nature is de Brabantse griffioen waakzaam en moedig – hij behoort beslist niet tot de schuchtere tientallen!

De geschiedenis van het ras Petit Brabancon

De verre voorouders van alle griffioenen leefden al in de 15e eeuw in Europa. Als resultaat van kruising werden Griffons eigenaar van twee soorten wol: Brussel en Belg kunnen bogen op hard haar, vergelijkbaar met het haar van een Ierse terriër, en Petit Brabancon – glad, dat doet denken aan mopshaar. Een van de karakteristieke kenmerken van de Brabantse Griffon is de opstaande snuit. Het is gemakkelijk om het hele scala aan emoties te lezen.

De moderne petit-brabancon is een collectief beeld, waarin een klein beetje van verschillende rassen voorkomt. Die zeer unieke snuit – kort, doet een beetje denken aan een aap – is overigens geërfd van de Duitse Ruwharige Affenpinscher. Maar deze kleine Brabander heeft een elegante kleur te danken aan de Cavalier King Charles Spaniel.

Het nieuwe ras fascineerde de aristocratische kringen, vooral de gekroonde hoofden, zo dat het al snel een enorme populariteit verwierf. De vertegenwoordigers ervan woonden in paleizen, sliepen op zijden kussens, reden met hun hooggeplaatste meesters in rijtuigen en hadden zelfs hun eigen bedienden. In die verre tijden was er naar onze mening niet eens elektriciteit, om nog maar te zwijgen van actief tijdverdrijf, dus vermaakten de petit-brabancons hun aristocratische eigenaren urenlang met leuke spelletjes en verwarmden ze hen in bed op koude nachten. De Brabantse griffioenen werden vooral gewaardeerd door alleenstaande dames die teleurgesteld waren in het sterke veld en al wanhopig waren om ooit liefde te ontmoeten. Grappig en altijd positief, deze honden gaven kleur aan hun leven. Bovendien lieten griffioenen praktisch geen wol achter op dure jurken.

Al snel werd opgemerkt dat de Petit-Brabancons een “katachtige” passie hebben die ongebruikelijk is voor honden: het vangen van kleine knaagdieren. Vanaf dat moment werden de vrolijke metgezellen van alleenstaande dames onmisbare favorieten aan de hoven van de meest verheven personen. Ze werden toevertrouwd om de koninklijke kamers en rijtuigen te beschermen tegen ratten en muizen.

In 1880 vond de Wereldhondenshow plaats in Brussel. Ondanks de hoge leeftijd van het ras, dat tegen die tijd al twee eeuwen oud was, namen de Petit Brabancons voor het eerst deel aan een dergelijk evenement. Het debuut bleek succesvol: ze kregen niet alleen enthousiast applaus van het publiek, maar ook hoge cijfers van de juryleden. Dus begon het ras zijn klim naar echte roem en erkenning. Maar zoals vaak in dergelijke gevallen gebeurt, heeft het streven naar winst zijn eigen aanpassingen doorgevoerd. Omdat ze meer individuen wilden verkopen, verhoogden nalatige fokkers het aantal dieren, ten koste van de kwaliteit van het exterieur van de koninklijke honden.

Het is niet bekend hoe het verdere lot van de Brabantse griffioenen zich had kunnen ontwikkelen zonder de hertogin Henrietta Marie Charlotte Antoinette, beter bekend als simpelweg Henriette van België. Ze was de oudste dochter van graaf Filips van Vlaanderen van België en zijn vrouw Maria van Hohenzollern-Sigmaringen, nicht van koning Leopold II van België en zus van koning Albert I. Begin vorige eeuw deed ze veel om de ras. Dankzij haar inspanningen keerde de zuiverheid van het Petit Brabancon-aandeel terug naar zijn vroegere waarden.

Na enige tijd lieten de Belgische autoriteiten de verkoop van elitepups in het buitenland toe. Toen brak de Tweede Wereldoorlog uit, die het uitsterven van vele hondenrassen, inclusief miniatuurrassen, bedreigde. Helaas vormden de petit-brabancons geen uitzondering. Ze werden alleen van volledige uitsterving gered door het feit dat sommige individuen in Groot-Brittannië en de VS woonden. Na de oorlog werkten fokkers mee aan het herstel van het ras, en het werd gered. Toegegeven, er hebben enkele veranderingen plaatsgevonden in het uiterlijk, en in het bijgewerkte "ontwerp" hebben de Brabancons tot op de dag van vandaag overleefd. De rasstandaard werd herzien in september 1963 en ook in mei 2003. Het nieuwe uiterlijk is zo bekend en geliefd geworden bij fans van het ras dat velen zich niet eens kunnen voorstellen dat de kleine Brabancons er op de een of andere manier anders uitzagen dan vandaag.

Petit Brabancons kwam pas in 1993 vanuit de VS naar Rusland. De eerste exemplaren werden de voorouders van het ras in ons land, ze werden gefokt in St. Petersburg, in de kwekerij "Nevsky Hobbit". In 1999 bedroeg het totale aantal Brabantse Griffioenen in de Russische Federatie al 85 personen.

Video: Klein Brabancon

Het uiterlijk van de petit brabancon

Petit Brabancons zijn kleine, decoratieve dameshonden. Vanwege hun kleine formaat kan de misleidende indruk worden gewekt dat ze zwak en kwetsbaar zijn. In feite is dit niet zo: de lichaamsbouw van de vertegenwoordigers van dit ras is sterk. Het uiterlijk van de Brabantse griffioenen is behoorlijk excentriek, het combineert op harmonieuze wijze de originaliteit van vormen en sierlijke bewegingen.

De schofthoogte van volwassenen kan variëren van 16 tot 26 cm. Het gewicht van de Brabantse inwoners bereikt waarden van 3.5 tot 6 kg. De rasstandaard legt de volgende belangrijke verhoudingen vast: de lichaamslengte van de billen tot de schouder moet zo goed mogelijk overeenkomen met de schofthoogte van de hond.

Veel mensen denken dat er binnen het ras variëteiten zijn zoals “mini” en “standaard”. Dit is niet waar. Het Petit Brabancon-ras is er één, er zitten geen “fracties” in. Als er al verschillen zijn, dan zijn deze onbeduidend en houden ze verband met genetica, het geslacht van het dier, de structuur van spier- en botweefsel.

Hoofd

De kop is het meest expressieve deel van het lichaam van de Petit Brabancon, het is ook het meest karakteristieke en onderscheidt hem van andere rassen. Het is vrij groot vergeleken met het lichaam. De schedel is afgerond, breed. Het voorhoofd is convex. Stop is duidelijk gedefinieerd.

De snuit tegen de achtergrond van het hoofd is kort, de lengte is niet groter dan 1.5 cm, terwijl hij visueel langer kan lijken vanwege de afwezigheid van de zogenaamde "baard" – lang haar in het gebied van de kaken en kin. De snuit is omhoog gericht. Als de bovenste lijn van de neus onder de lijn van de ogen ligt, wordt dit als een significant defect van het ras beschouwd.

Tanden

Er kan worden gezegd dat de mond van Petit Brabancon altijd op slot is, dat wil zeggen dat tanden noch tong zichtbaar mogen zijn. Ook de breedte van de kaken, dat deel van de kin dat naar voren steekt, is van groot belang. Een gezond persoon moet een complete set snijtanden hebben.

De onderkaak heeft een karakteristieke opwaartse curve. Het is breed en steekt uit voorbij de bovenkaak, maar tegelijkertijd niet puntig. De snijtanden van elke kaak moeten een rechte lijn vormen, zodat ze evenwijdig aan elkaar zijn.

Klein brabançon Ogen

De ogen van de Brabantse griffioenen zijn groot, rond van vorm, wijd uit elkaar en steken tegelijkertijd niet uit.

De oogkleur is bruin en hoe donkerder, hoe beter. De randen van de ogen moeten zwart zijn, idealiter zijn de wittinten niet zichtbaar.

Oren

De oren van de petit-brabancon zijn klein, hoog aangezet en er zit voldoende afstand tussen. Als de oren niet zijn bijgesneden, staan ​​ze half rechtop en hangen ze naar voren. Bijgesneden oren zijn volledig rechtopstaand en “voorzien” van scherpe punten.

De rasstandaard staat zowel gecoupeerde als ongecoupeerde oren toe, hoewel te grote oren ongewenst zijn omdat ze aan de zijkant van het hoofd gaan hangen.

Neus en lippen

De neus is breed, zwart van kleur, de neusgaten staan ​​wijd open en bevinden zich op hetzelfde niveau als de ogen. De punt wijkt zodanig af dat de neus en het voorhoofd, gezien vanaf de zijkant, in hetzelfde vlak lijken te liggen.

De lippen zijn ook zwart en dicht bij elkaar. De bovenlip bedekt de onderlip zonder door te zakken. Als de bovenlip te slap is, bederft dit de menselijke uitdrukking die inherent is aan de vertegenwoordigers van dit ras op de snuit.

Nek

De nek van de Brabancon is van gemiddelde lengte, terwijl hij harmonieus overgaat in de schouders van de voorpoten.

Klein brabançon frame

De lengte van het lichaam en de schofthoogte zijn vrijwel identiek. Hierdoor ontstaat een visuele indruk van een kleine, maar toch sterke hond met een karakteristieke vierkante vorm. De schoft zelf is enigszins verhoogd.

De lendenen zijn kort, licht convex, met een ontwikkeld gespierd korset. Wat de rug als geheel betreft, deze is kort, recht en sterk. Ook de croupe is recht, breed en enigszins hellend.

De borst is goed verlaagd tot aan de ellebogen en is eveneens breed. Het borstbeen onderscheidt zich door een duidelijke uitdrukking; als je de hond vanaf de zijkant bekijkt, lijkt het erop dat de borst iets naar voren steekt.

De ribben zijn niet sterk convex, maar ook niet vlak. Ze zijn goed geveerd. De onderlijn wordt gevormd door een licht opgetrokken buik. De lieslijn is duidelijk gedefinieerd.

Staart

De staart van de petit-brabancon is hoog aangezet en naar boven gedragen. Op het niveau van tweederde wordt het meestal gestopt. Indien gewenst kunt u de staart van natuurlijke lengte laten. In dit geval zal hij naar boven gericht zijn, maar de punt zal in de richting van de rug "kijken", maar hij mag hem niet aanraken of draaien.

ledematen

De voorpoten zijn evenwijdig aan elkaar. Ze staan ​​vrij ver uit elkaar, ze onderscheiden zich door een goed skelet. De ellebogen bevinden zich dicht bij het lichaam.

De poten zijn rond, klein van formaat, niet naar binnen of naar buiten gedraaid. De polsen zijn sterk, de vingers zijn stevig op elkaar geklemd. Ze mogen echter in geen geval worden gesplitst. Voetzolen zijn dik en hoe donkerder ze zijn, hoe beter. De klauwen van Brabancon moeten zo donker of volledig zwart mogelijk zijn.

De achterpoten zijn evenwijdig aan elkaar, ze onderscheiden zich door sterke botten. De hoeken van de achter- en voorpoten zijn in evenwicht. De hakken worden gekenmerkt door een normale stand, ze zijn sterk verlaagd. De poten moeten hetzelfde zijn als op de voorpoten. De aanwezigheid van wolfsklauwen op de achterpoten is niet toegestaan.

Wol

De vacht van petit-brabancon is glanzend en kort en bereikt nauwelijks een lengte van 2 cm. In het gebied van de rug, poten en snuit is het haar nog korter. Petit Brabancon-wol is zeer dicht en heeft een matige hardheid. Het ras wordt gekenmerkt door de afwezigheid van een borstel in het gebied van de snuit en wenkbrauwen.

Petit brabançon Kleur

Een zekere “democratie” is toegestaan ​​in de kleur van de jas. Vertegenwoordigers van het ras kunnen volledig zwart zijn, zwart met bepaalde insluitsels (roodachtig, roodachtig en herten), maar ook herten en gemengd. Maar ongeacht welke kleur de Brabantse griffioen heeft, zijn snuit moet noodzakelijkerwijs worden uitgerust met een masker met een donkere tint.

Mogelijke ondeugden

• Omdat petit brabancons van nature vierkant van vorm zijn, wordt het langwerpige lichaamstype als een afwijking beschouwd. De aanwezigheid van “vloog” past ook niet in de rasstandaard.
• Er zijn bepaalde verboden met betrekking tot de ogen. Ze mogen niet bol, te licht, schuin of te klein zijn.
• Een van nature korte, gebroken of uitgesproken gekrulde staart is een ernstige fout. Bovendien mag het de achterkant niet raken.
• Een overtreding van de normen is de aanwezigheid van witte haren in de snuit of het borstbeen.
• De locatie van de neus bevindt zich niet op ooghoogte, te grote en ronde oren worden geclassificeerd als defecten.
• Overschreden of onderschatte lengte- en gewichtsparameters worden ook beschouwd als een afwijking van geaccepteerde normen.

Diskwalificerende ondeugden

• Als een geweldig huisdier, schijnbaar in alle opzichten, zich buitensporig verlegen of, omgekeerd, agressief gedraagt, dan is dit niet alleen een ondeugd – dit is een directe weg naar diskwalificatie.
• Een defect zoals pigmentatie van de neus van andere kleuren dan zwart, of de volledige afwezigheid ervan, is ook uiterst ongewenst.
• Wanneer de mond gesloten is, is de tong volledig verborgen en mag de bovenkaak niet boven de onderkaak uitsteken – anders wordt de Brabancon gediskwalificeerd.
• De vacht mag geen eilanden van witte wol hebben of kleuren die niet in de standaard zijn beschreven, zoals grijs, bruin en bruin, blauw en bruin en lever.
• Iedereen met fysieke en mentale afwijkingen moet worden gediskwalificeerd.

Het karakter van de petit brabancon

Petit Brabancons zijn open en sociale huisdieren, voor hen staat de aandacht van mensen voorop. Vertegenwoordigers van dit ras zijn sterk gehecht aan de eigenaren en worden, dankzij hun speelse karakter, uitstekende metgezellen voor alle huishoudens, en vooral voor kinderen. De bijna menselijke ernst die op de snuit van de griffioenen staat geschreven, maakt ze bijzonder grappig en schattig. Als ze levendige emoties ervaren, is het ook gemakkelijk ‘van het gezicht’ af te lezen. Je kunt vreugde, verdriet en gewoon bedachtzaamheid waarnemen – net als bij mensen!

Brabancon is een behendige, uiterst attente hond, aan wiens blik niets ontsnapt. Ze heeft een ontwikkeld gevoel van waardigheid, wat terug te zien is in haar houding, in de manier waarop ze de omgeving overziet. Van nature is deze hond niet agressief, weet niet hoe hij beledigd moet worden en heeft geen last van wraakzucht. Tegelijkertijd onderscheidt de Brabantse griffioen zich door hoge intelligentie en kent hij, zoals ze zeggen, zijn waarde. Ondanks zijn kleine formaat is de hond helemaal niet verlegen.

Petit Brabancon houdt er niet van als de baasjes zelfs maar voor een korte tijd ergens heen gaan, daarom kunt u uw huisdier beter meenemen. Als dit om de een of andere reden niet mogelijk is, moet u het huisdier alleen achterlaten bij mensen die hem goed kennen. Anders kan de hond gaan staken en volledig weigeren te eten.

Vertegenwoordigers van het ras onderscheiden zich door nieuwsgierigheid, ze blaffen praktisch niet en passen zich zeer snel aan de levensstijl van hun eigenaar aan. Soms geven Brabancons de voorkeur aan eenzaamheid en gaan uitrusten in een afgelegen hoekje van een appartement of huis, waar het gezellig is en er geen tocht is. Als binnenhonden slapen ze graag met de eigenaar in hetzelfde bed en knuffelen ze zachtjes tegen hem aan. Het kan heel grappig en tegelijkertijd ontroerend zijn om te zien hoe de Brabancon het gekoesterde bed nadert en met ongelooflijk droevige ogen begint te kijken, smekend met al zijn uiterlijk om hem onder de dekens te nemen. Tegelijkertijd kan hij zachtjes janken en zijn hoofd op de rand van de bank of op de schoot van de eigenaar leggen. In zo’n situatie is het voor een Brabander moeilijk om een ​​verzoek te weigeren – hij verwoordt het zo overtuigend dat het onmogelijk is om er weerstand aan te bieden.

Het grote voordeel van dit ras is dat de Petit Brabancons, omdat ze erg slim en snel van begrip zijn, in staat zijn om op subtiele wijze de stemming van de eigenaar en de algemene sfeer in huis aan te voelen, dus als de situatie hen niet bevalt, zullen ze dat wel doen. niet te veel lastigvallen met verzoeken en liefkozingen.

Griffon, van nature erg sociaal, zal blij zijn om gasten te hebben. De hond houdt van de aandacht van het publiek en zal er alles aan doen om de familieleden en vrienden van de eigenaren te charmeren. Het huisdier zal oprechte tederheid en interesse tonen, zal proberen aandacht aan elke persoon te schenken, maar zal niet de moeite nemen om onder de voeten te lopen en de communicatie te verstoren.

Training en opleiding van Petit brabançon

Ondanks de natuurlijke delicatesse en het ontwikkelde intellect hebben Petit Brabancons van jongs af aan een goede opvoeding nodig. Alle kwaliteiten die eraan inherent zijn, moeten worden ontwikkeld, en hoe succesvol dit proces zal zijn, hangt alleen van de eigenaar af.

De intelligentie van de Brabantse Griffon zal een goede hulp zijn tijdens het trainen. Het belangrijkste is om hem te leren de geleerde commando's te gehoorzamen aan het start (gewenste) signaal. De training van puppy's van dit ras zorgt voor enige variatie in termen van prestatiemogelijkheden. Commando’s met betrekking tot discipline moeten bijvoorbeeld duidelijk zijn. Andere commando's geven uw huisdier de mogelijkheid om zelf na te denken en initiatief te nemen. De eerste groep bevat het commando "Kom naar mij!". Zonder overdrijving kan het van levensbelang worden genoemd, omdat je de petit Brabancon hiermee kunt tegenhouden op die momenten waarop iets zijn leven en veiligheid duidelijk in gevaar kan brengen – bijvoorbeeld wanneer hij vrolijk op een rijdende auto af rent. De commando's van het tweede type omvatten "Walk!". In dit geval, hoewel het bevel van de eigenaar komt, leidt de Brabancon hem er zelf heen,

Tijdens de training is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de puppy leert: het commando, als een bepaald signaal, moet voor hem tot een duidelijk resultaat leiden. Het kind moet bijvoorbeeld begrijpen dat als hij de commando's correct uitvoert, er een smakelijke traktatie en lof op hem wacht, maar niet negeren of, erger nog, fysieke straf, zelfs een lichte, in de vorm van een klap.

Bij het grootbrengen van een Brabancon mag men niet vergeten dat hij, hoewel hij klein is, een roofdier is. Alle uitingen van agressie, het verlangen om te bijten of aan te vallen moeten in de kiem worden gesmoord, zodat een oncontroleerbare hond niet opgroeit. Vertegenwoordigers van dit ras kunnen deelnemen aan behendigheid.

Een competente training, rekening houdend met al deze nuances, zal u behoeden voor moeilijkheden in de toekomst en tegelijkertijd helpen een vertrouwensrelatie met uw huisdier op te bouwen. Een goed opgevoede en getrainde petit-brabancon zal de eigenaar meer dan eens verrassen met zijn intelligentie en vindingrijkheid.

Verzorging en onderhoud

Petit Brabancons behoren niet tot de ‘straathonden’, dus het leven in een tuinhokje is niets voor hen. Deze kleine gezelschapshonden moeten in een stadsappartement worden gehouden. Een privéhuis is ook geschikt, maar alleen als het gezellig, warm en tochtvrij is. Brabancon kan worden geleerd om “als een kat”, dat wil zeggen in de pan, naar het toilet te gaan. Dit neemt echter niet de noodzaak weg om het huisdier dagelijks mee te nemen voor een wandeling. Buiten zijn is voor Griffons noodzakelijk om zichzelf in goede fysieke conditie te houden en is goed voor hun geestelijke gezondheid. Gezien de natuurlijke gezelligheid is communicatie met andere honden van vitaal belang, en dit is vooral mogelijk tijdens wandelingen.

De Brabantse Griffon heeft geen specifieke verzorging nodig: het volstaat om de hond elke dag te borstelen. Badprocedures mogen alleen worden geregeld als ze vies worden. Na het wassen van een huisdier mag u de vacht niet alleen laten drogen, het is beter om hem met een haardroger te drogen, zodat de griffioen niet bevriest en verkouden wordt. Om dezelfde reden wordt het niet aanbevolen om hem in de winter te wassen.

Brabantse oren moeten één keer per week regelmatig worden schoongemaakt. Hiervoor wordt de gebruikelijke 3% waterstofperoxide-oplossing gebruikt. Tijdens het verwerken van de oorschelpen mag u niet diep doordringen. In gevallen waarin een onaangename geur uit de oren wordt gevoeld of er donkere korsten aan de binnenkant verschijnen en de hond tijdens het schoonmaken "friebelt", moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts. Dergelijke verschijnselen kunnen duiden op het begin van een ernstige ziekte, die zal helpen bij het wegwerken van een goed geselecteerde behandeling en goede zorg.

Het voeren van de Petit Brabancon kan moeilijk zijn, omdat hij behoorlijk kieskeurig is en alleen het voedsel eet waar hij van houdt. Het is aan te raden om direct een speciale voerbak voor uw huisdier op een beugel te kopen, zodat u deze kunt aanpassen naarmate de hond groeit en zo de houding behoudt. Het is belangrijk om het dieet te volgen, ongeveer tegelijkertijd voedsel te geven en de Griffon niet te veel te voeren. Tot de leeftijd van 6 maanden worden puppy's 4-5 keer per dag fractioneel gevoerd, en daarna wordt het aantal maaltijden geleidelijk teruggebracht tot twee.

Als u van plan bent uw Petit Brabancon te voeden met natuurlijk voedsel, neem dan het volgende op in uw dieet:

• mager vlees (kalfsvlees, kalkoen, lamsvlees),
• pap (rijst, boekweit, havermout),
• fruit en groenten,
• eieren,
• visfilet zonder been
• kwark, kefir, yoghurt.

Zorg ervoor dat u vitamine- en mineralencomplexen aan het hoofdmenu toevoegt en let op het gewicht van Brabancon.

Het overgrote deel van de Brabantse Griffonfokkers kiest echter voor kant-en-klaar droogvoer. Producten van superpremium- en holistische klasse zijn volledig uitgebalanceerd qua samenstelling en vereisen geen aankoop van extra voedingssupplementen. Petit Brabancons zijn ideaal om te “drogen” voor kleine, actieve rassen.

Gezondheid en ziekte van petit-brabancons

Petit Brabancon is een van de rassen die kan bogen op een goede gezondheid en een vrij lange levensduur. Dit ontslaat honden echter niet van risicofactoren die kunnen leiden tot een verslechtering van het welzijn. Laten we ze noemen: onjuiste verzorging en voeding, verwaarlozing van preventie, contacten met zieke dieren.

Brabancons lijden in de regel niet aan allergische ziekten, maar worden gekenmerkt door aangeboren pathologieën van de ogen en tanden, vanwege de eigenaardigheden van de structuur van de schedel. Hier is een volledige lijst van deze aandoeningen: retinale atrofie (kan ook optreden als gevolg van trauma, soms gecompliceerd door een visuele beperking en gedeeltelijke blindheid); proptosis (verzakking van de oogbol, wat een probleem is voor alle honden met een stompe neus en een ronde schedel); distichiasis (nauwkeurigheid van cilia); omkering van de eeuw; geen verlies van melktanden; gespleten gehemelte. Dezelfde lijst omvat vernauwing van de neusgaten, een neiging tot verschillende virale, huid- en schimmelziekten, ontwrichting van de knieschijf. Opgemerkt moet worden dat bij honden van dit ras de bevalling moeilijk is; ze zijn vatbaar voor obesitas.

Om veel gezondheidsproblemen te voorkomen, moet de kleine Brabancon tijdig worden ingeënt. De eerste vaccinatie moet aan een puppy worden gegeven op de leeftijd van 2 tot 2.5 maanden. Vóór deze procedure moet u de wormen uit het lichaam verdrijven. Uitgebreide vaccinaties zijn optimaal, waardoor u uw huisdier tegen meerdere ziekten tegelijk kunt beschermen. Na een maand is het noodzakelijk om de puppy opnieuw te vaccineren. Na nog eens 7 maanden moet hij een vaccinatie tegen hondsdolheid krijgen. Totdat de baby volledig is gevaccineerd, moet u proberen hem te beschermen tegen contact met niet-gevaccineerde honden.

Hoe een puppy te kiezen

Als de Petit Brabancon-puppy gezond is en geen aangeboren afwijkingen heeft, gedraagt ​​hij zich actief en toont hij nieuwsgierigheid. Potentiële kopers moeten worden gewaarschuwd door de trage houding en de over het algemeen ziekelijke uitstraling. Hetzelfde geldt voor afscheiding uit de ogen of neus van de puppy, vuil haar of een gekamde buik, om nog maar te zwijgen van de aanwezigheid van parasieten. Van de verwerving van een dergelijk exemplaar moet zonder aarzeling worden afgezien.

Sommige mensen zijn bereid een zieke puppy te kopen in de hoop deze te genezen, vooral omdat fokkers dergelijke individuen tegen lagere kosten aanbieden. Laat je niet verleiden en bezwijk niet voor dergelijke trucs! De behandelingskosten kunnen zo hoog zijn dat ze de kosten van een gezonde puppy overschrijden.

Bij het kiezen van een toekomstig huisdier willen kopers bepalen wat de kwaliteit van zijn vacht op volwassen leeftijd zal zijn. De taak is buitengewoon moeilijk, maar je moet zeker op de kleur letten. Voor Petit Brabancons is een felle kleur kenmerkend vanaf de geboorte.

Potentiële eigenaren vragen zich vaak af: op welke leeftijd kan een puppy van dit ras worden gekocht? Het is beter om degenen te kiezen die al 2.5-3 maanden oud zijn. Meestal geven fokkers de baby op deze leeftijd al 1-2 vaccinaties. Maar om het zeker te weten, moet u contact opnemen met de verkoper.

De prijs van een petit brabancon

De prijs van een Petit Brabancon wordt door veel factoren beïnvloed, variërend van de mate van volbloedheid van een pup en de ernst van de vooruitzichten op tentoonstellingen tot de mogelijkheden van fokken.

De gemiddelde prijs van een Brabant Griffon-puppy is van 500 tot 1500 $. De kosten van Brabancons van showklasse kunnen oplopen tot 1800 $.