Hoe duiven post begonnen te brengen
Artikelen

Hoe duiven post begonnen te brengen

De geschiedenis van de duivenpost gaat terug tot de oudheid, toen het werd gebruikt voor militaire en commerciële doeleinden. Deze vogels hebben een zeer goede kwaliteit, ze komen altijd terug naar huis. Dankzij duiven werden de namen van de winnaars van de grote Olympische Spelen bekend gemaakt.

Hoe duiven post begonnen te brengen

Later, in de 19e eeuw, werd het verzenden van post per duiven erg populair, wat begon te worden gebruikt door financiers en makelaars. Nathan Rothschild ontdekte dankzij de duiven hoe de slag bij Waterloo eindigde en ondernam de nodige acties met betrekking tot zekerheden, waarna hij aanzienlijk rijker werd en de geschiedenis inging. Op Java en Sumatra werden postduiven gebruikt voor interne militaire communicatie.

Toen Parijs werd belegerd, brachten duiven veel brieven en foto's mee, verzegeld in waterdichte capsules. Deze letters werden ontcijferd in een speciaal gebouwde kamer. Toen de Duitsers een manier bedachten om informatie door te geven, stuurden ze haviken om de duiven uit te roeien. Tot nu toe staat er in Parijs een monument voor de Duif, bewaard gebleven uit die tijd. Duivenpost heeft een belangrijke plaats ingenomen in de militaire industrie.

Experimenten uitgevoerd door Kapitein Renault in 1895 toonden aan dat een duif meer dan 3000 mijl over de Atlantische Oceaan kon vliegen, nadat bleek dat getrainde duiven meer dan 800 mijl konden vliegen. Na deze onderzoeken werd duivenpost gebruikt om informatie naar zeeschepen te verzenden.

Voordat een duif op een lange reis wordt vrijgelaten, wordt hij gevoerd en wordt het graan in een mand gegoten. De plaats waar duiven worden gelanceerd, moet open zijn en op een heuvel liggen. Zodat de vogels niet bang zijn, moet je het voedsel achterlaten en weggaan. Om ervoor te zorgen dat de duiven altijd in vorm zijn, worden ze nooit opgesloten in afgesloten ruimtes.

Hoe duiven post begonnen te brengen

In Nieuw-Zeeland was er een speciale dienst, de Dovegram, op Great Barrier Island. Deze dienst fungeerde als schakel tussen de kleinere steden en het eiland met Auckland. Eén duif kon wel vijf brieven versturen. Een duif die vanaf de Great Barrier de afstand naar Auckland in 50 minuten kon overbruggen, een snelheid behaalde van ongeveer 125 km / u en de bijnaam Velocity (snelheid) verdiende.

De eerste luchtpostborden waren Dovegrams, postzegels die voor het eerst werden uitgegeven in 1898. Het eerste exemplaar bestond uit 1800 stuks. Later verschenen er driehoekige postzegels, blauw en rood. Om in contact te komen met de Marothiri bedachten ze zelfs hun eigen postzegel. Maar nadat de kabelcommunicatie verscheen, moest de duivenpost worden opgegeven.

Tijdens de Eerste en Tweede Wereld was post populair. Om post sneller te krijgen dan over de weg, stuurde een verslaggever van Reuters die in de twintigste eeuw leefde duiven om de post op te halen.

Hoe duiven post begonnen te brengen

In 1871 bracht Prins Friedrich een duif als geschenk naar zijn moeder, die vier jaar bij haar woonde, en zelfs na deze tijd vergat de duif zijn huis niet, bevrijdde zich en keerde terug naar de eigenaar. In korte tijd kan een duif een enorme afstand vliegen, omdat deze vogels een goed ontwikkeld geheugen hebben.

Nieuw-Zeeland viert de postzegelweek, waarbij nog steeds gebruik wordt gemaakt van duivenpost. Speciaal voor deze week zijn er stempels en postzegels gemaakt.

Onder de duiven bevinden zich raszuivere en gewone duiven. Voor porto wordt vooral gebruik gemaakt van de Flanner, Antwerpen, Engelse groeve en Luttich. Elk ras heeft zijn eigen geschiedenis. De kleinste zijn de Luttich-exemplaren. De grootste zijn de flankers. Ze hebben brede snavels en halzen. Iets kleiner, maar ook groot – Engelse steengroeve, heeft een kleine groei op de snavel, heeft een sterk lichaam.

Van de Antwerpse duiven kan gezegd worden dat ze het meest “elegant” zijn, ze hebben een dunne nek en een lange snavel. Ze onderscheiden ook het rotsachtige duivenras en de Nederlandse tyumler.

Volgens externe gegevens verschillen postduiven niet veel van grijze, gewone duiven. Het onderscheidt zich van de gebruikelijke door kenmerken als blote oogleden, een snavel met uitgroeiingen, een langere nek, korte benen, vleugels zijn groter en sterker. Je kunt ze ook tijdens de vlucht zien: ze vliegen recht, snel en doelgericht.

Duivenpost is al lang uit de mode en bovendien vervangen door andere vormen van informatieoverdracht. Maar om de herinnering hieraan vast te houden worden er soms duivengrammen uitgegeven, zoals in Atlanta in 1996.

Laat een reactie achter