Andalusisch ras

Geschiedenis van het ras

Andalusische paarden komen uit de Spaanse provincie Andalusië, vandaar hun naam. Hun voorouders waren de Iberische paarden van Spanje en Portugal.

Op het Iberisch schiereiland in Zuid-Spanje werden afbeeldingen ontdekt van paarden op de muren van grotten die dateren uit het 2e-3e millennium voor Christus. Deze prehistorische paarden werden de basis voor het fokken van de Andalusiërs. Eeuwenlang werd het ras beïnvloed door paarden die door verschillende volkeren naar het Iberisch schiereiland werden gebracht, zoals Franse Kelten, Noord-Afrikaanse Arabieren, Romeinen en verschillende Germaanse stammen. In de 15e eeuw begon het Andalusische ras zelf de rest van de paardenrassen van die tijd te beïnvloeden. Enkele van de beste paarden van die tijd, de voorouders van de hedendaagse Andalusiërs dienden 's werelds grootste krijgers. Homerus noemt de Iberische paarden in de Ilias, de beroemde oude Griekse cavalerist Xenophon prees hun rol in de overwinning van de Spartanen op de Atheners in 450 voor Christus, Hanniball versloeg de Romeinen verschillende keren met behulp van de Iberische cavalerie. Bij de Slag bij Hastings gebruikte Willem de Veroveraar een Iberisch paard. Andalusische paarden danken hun oorsprong aan de kartuizermonniken die dit ras aan het einde van de 15e eeuw creëerden. Al snel werd het Iberische paard het "koninklijke paard van Europa", beschikbaar in elk koninklijk hof.

Andalusisch paard is prachtig! Ze is de meest bekende van de Spaanse rassen. Het Andalusische ras werd beschouwd als het beste voor zowel veldslagen als parades. Deze Spaanse paarden stonden in alle adellijke stallen. Hun aanleg voor de hogere rijschool maakte ze bijzonder waardevol in de strijd, omdat reactievermogen, behendigheid en zachte bewegingen de ruiter een groot voordeel gaven in gevechten. Het was ook dankzij het Andalusische paardenras dat een aantal Spaanse rassen werden gevormd, die tegenwoordig "barokke rassen" worden genoemd.

Exterieurfuncties

De Andalusiër is een mooi, elegant paard. De lange kop eindigt in een ronde snurk, de ogen zijn groot en expressief. Over het algemeen is dit een middelgroot, compact paard, met een zeer ronde vorm. Het hoofd is middelgroot, licht haakneus, de nek is hoog aangezet en licht gebogen met een ontwikkelde kuif, wat het paard een bijzondere elegantie en majesteit geeft. Andalusiër heeft een brede borst met afgeronde ribben. De rug is recht, de croupe is afgerond. Benen van gemiddelde lengte, droog maar sterk. Kleine oren, gespierde schouders en rug. De "aantrekkingskracht" van het ras is hun weelderige en dikke manen met een staart die soms krult.

De bewegingen van deze paarden zelf zijn erg gracieus, ze hebben een natuurlijke hoge beweging, ritme in alle gangen, energie. De pakken zijn meestal licht, er zijn ook bruine en zelfs zwarte. Vaak zijn er nachtegalen, daim, er zijn zelfs rode.

Toepassingen en prestaties

De Andalusiër is een rijpaard dat met succes kan worden ingezet voor dressuur. Individuen veredeld met het bloed van Engelse volbloeden of Anglo-Arabieren zijn uitstekende springpaarden. Veel gebruikt als circuspaard.

Aangezien deze paarden goed geschikt zijn voor de hobbyklas, zijn ze ook geschikt voor kinderen. Het karakter en het temperament van deze paarden zijn zeer goedaardig, evenwichtig en kalm.